عفونت حیوانات خانگی چگونه پخش می شود؟ حیوانات، مانند ما انسان‌ها حامل میکروب هستند. دامپزشکان در این باره می‌گویند که صاحبان حیوانات بهترست در این باره نگران نباشند. چراکه بیماریهای رایج در میان حیوانات خانگی – مانند دیستمپر، پارو ویروس سگ و برخی از بیماری انگلی_ به انسان‌ها منتقل نمی شود. عفونت و انتقال عفونت از بیماری های حیوانات خانگی است که علاقه مندان پت معمولا نگران آن هستند.
چه بیماری‌هایی ممکن است به انسان منتقل شود؟
صاحبان حیوانات باید مراقب باشند که برخی از انواع باکتری‌ها، ویروس‌ها، انگل‌ها و قارچ‌هایی که حیوانات خانگی می‌توانند با خود حمل کنند، می‌توانند با گاز گرفتن یا خراشیدن، یا تماس با فضولات، بزاق، یا شوره موی سر حیوان، افراد را بیمار کنند.
عفونت کمپیلوباکتر: این عفونت باکتریایی در افراد باعث اسهال، درد شکم و تب می شود.
بیماری خراش گربه: علائم این عفونت باکتریایی شامل تورم و حساس شدن غدد لنفاوی، تب، سردرد و خستگی است.
هاری: این بیماری جدی است و از سگ‌ها منتقل می‌شود. گرچه این روزها در بسیاری از کشورها ریشه‌کن شده است؛ برای مثال در ایالات متحده این بیماری بسیار نادر است.
بیماری‌هایی که توسط کنه‌ها منتقل می‌شوند: زمانی که کنه‌ها به حیوانات خانگی در فضای باز بچسبند، بیماریهای منتقل شده از طریق کنه ممکن است به بدن شما منتقل شود. از محصولات پیشگیری از کنه روی حیوانات خانگی استفاده کنید و در اسرع وقت با خیال راحت کنه‌ها را جدا کرده و دور بیندازید.
کرم حلقوی: کودکان می توانند از لمس سگ ها و گربه های آلوده به کرم حلقوی مبتلا شوند. این می تواند باعث ایجاد یک ناحیه گرد خشک و پوسته پوسته با حاشیه ناهموار قرمز برجسته و مرکز شفاف شود.
توکسوکاریازیس: تخم‌های یک کرم گرد انگلی در روده سگ‌ها و گربه‌ها می‌توانند از مدفوع آنها به خاکی که بچه‌ها در آن بازی می‌کنند، منتقل شود. کودک مبتلا می تواند تب، سرفه یا خس خس سینه، کبد بزرگ، بثورات پوستی یا تورم غدد لنفاوی داشته باشد.
توکسوپلاسموز: عفونت ناشی از یک انگل که در مدفوع گربه یافت می شود معمولاً در افراد سالم هیچ علامتی ایجاد نمی کند اما می تواند مشکلات جدی برای زنان باردار و نوزادان متولد نشده آنها ایجاد کند. بنابراین زنان باردار و افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند نباید جعبه های زباله را تمیز کنند.
چه کسانی بیشتر از همه در معرض بیماریهای واگیر حیوانات‌ند؟
نوزادان، کودکان کمتر از 5 سال، زنان باردار و افراد با سیستم ایمنی ضعیف شانس بیشتری برای ابتلا به این بیماری دارند.
قبل از خرید حیوان خانگی، نوع حیوان خانگی و سلامت و سن فرزندان خود را در نظر بگیرید. به عنوان مثال، کودکانی که سیستم ایمنی آنها ضعیف است؛مثلا از HIV، شیمی درمانی سرطان، یا داروهای استروئیدی، نباید در اطراف گربه ها و سگ های مبتلا به عفونت «کرم حلقوی» باشند.
چگونه می توانیم با خیال راحت از یک حیوان خانگی مراقبت کنیم؟
مهمترین نکاتی که باید درباره یک حیوان خانگی مراقب باشید:
پس از انتخاب حیوان خانگی، آن را برای واکسیناسیون و معاینه نزد دامپزشک ببرید. برای ثبت نام میکروچیپ اقدام کنید. طبق توصیه، معاینات منظم و واکسیناسیون های معمول را برای حیوان خانگی خود برنامه ریزی کنید. این کار حیوان خانگی شما را سالم نگه می دارد و احتمال سرایت عفونت را به خانواده شما کاهش می دهد.
از حیوانات عجیب و غریب یا آنهایی که بیمار به نظر می رسند دوری کنید. هرگز یک حیوان وحشی را به عنوان حیوان خانگی انتخاب نکنید.
کودکان را با دقت در اطراف حیوانات خانگی تماشا کنید. احتمال ابتلای بچه‌های کوچک به عفونت‌های حیوانات خانگی بیشتر است، زیرا با حیوانات روی زمین می‌خزند، آنها را می‌بوسند یا با آنها غذا به اشتراک می‌گذارند و انگشتان و چیزهایی را که ممکن است آلوده باشند در دهان خود قرار می‌دهند.
اگر در مورد عفونت های حیوانات خانگی سوالی دارید با پزشک خود صحبت کنید. اگر در مورد سلامت حیوان خانگی خود نگرانی دارید، با دامپزشک خود صحبت کنید؛ خوددرمانی نکنید.
به عنوان یک والدین سگ، مهم است که علائم و نشانه های بیماری های رایج را بشناسید تا بتوانید در اسرع وقت برای دوست سگ خود از دامپزشکی کمک بگیرید. برای اطلاعات در مورد بیماری ها و سایر آسیب های پزشکی که اغلب سگ ها را تحت تأثیر قرار می دهند، ادامه مطلب را بخوانید. در ادامه بخشی از بیماریهای جدی تر حیوانات ذکر می‌شود:
سرطان
فهمیدن اینکه یکی از عزیزان مان مبتلا به سرطان است می تواند بسیار ترسناک و رنج آور باشد. هنگامی که آن فرد مورد علاقه، سگ شما است، به خاطر داشته باشید بعد از مراجعه به درمانگاه، دامپزشکان مختلف ممکن است نظرات متفاوتی در مورد بهترین راه برای درمان بیماری داشته باشند. برای درمان حیوانتان بهترست از یک انکولوژیست دامپزشک مشورت جدی تری بگیرید.
علت سرطان در سگ‌ها
پیش از بررسی این بیماری در حیوانات، یک تعریف کوتاه از حیوانات باید داشت: سرطان دسته ای از بیماری ها است که در آن سلول ها به طور غیرقابل کنترلی رشد می کنند، به بافت های اطراف حمله می کنند و ممکن است به سایر نواحی بدن سرایت کنند. مانند انسان ها، سگ ها نیز می توانند به انواع سرطان مبتلا شوند. این بیماری می تواند موضعی (محدود به یک ناحیه مانند تومور) یا عمومی (در سراسر بدن پخش شود).
سرطان یک بیماری «چند عاملی» است، به این معنی که هیچ علت شناخته شده ای ندارد. با این حال، ما می دانیم که هم عوامل ارثی و هم عوامل محیطی می توانند در ایجاد سرطان در سگ ها نقش داشته باشند.
علائم سرطان در سگ ها
علائم سرطان در سگ ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:
توده ها (که همیشه بدخیم نیستند، اما همیشه باید توسط دامپزشک معاینه شوند)
تورم، زخم های مداوم، ترشح غیر طبیعی از هر قسمت از بدن، بوی بد دهان، بی حالی/بی حالی، کاهش وزن سریع و اغلب غیرقابل توضیح، لنگیدن ناگهانی، مدفوع سیاه و قیری (یکی از علائم زخم، که می تواند توسط تومورهای ماست سل ایجاد شود)، کاهش یا از دست دادن اشتها، مشکل در تنفس، ادرار کردن یا دفع مدفوع، تشخیص سرطان در سگ ها. علاوه بر این نشانه‌ها اگر توده ای در بدن حیوان وجود داشته باشد، اولین مرحله معمولاً «بیوپسی سوزنی» است: در این بررسی دامپزشکان نمونه بافت بسیار کوچکی را برای بررسی میکروسکوپی سلول ها برمی دارد، اما ممکن است جراحی برای برداشتن تمام یا بخشی از توده برای تشخیص توسط پاتولوژیست انجام شود. برای دیگر موارد درمان هم رادیوگرافی (اشعه ایکس)، سونوگرافی، ارزیابی خون و سایر آزمایش‌های تشخیصی نیز ممکن است برای تعیین اینکه آیا سرطان وجود دارد یا گسترش یافته است مفید باشد.
سگ ها بیشتر مستعد ابتلا به سرطان هستند
اگرچه سرطان در سگ‌ها در هر سن و نژاد قابل تشخیص است، اما در سگ‌های مسن‌تر بسیار شایع‌تر است.
نژادهای خاصی از سگ‌ها مستعد ابتلا به سرطان های خاص هستند. بوکسرها، بوستون تریرها و گلدن رتریورها از جمله نژادهایی هستند که معمولاً به تومورهای ماست سل یا لنفوم مبتلا می شوند، در حالی که نژادهای بزرگ و غول پیکر مانند گریت دینز و سنت برنارد بسیار بیشتر از نژادهای کوچکتر از سرطان استخوان رنج می برند.
چگونه از ابتلای سگ‌مان به سرطان جلوگیری کنیم؟
برای مثال خطر ابتلای سرطان سینه را می توان با عقیم کردن سگ قبل از نشانه های بلوغ کاهش داد. با عقیم شدن تقریباً به طور کامل می‌توانید از ابتلای سگ نر به سرطان بیضه جلوگیری کنید.
درمان های سرطان در حیوانات
گزینه های درمانی متفاوت است و به نوع و مرحله سرطان بستگی دارد. درمان‌های رایج شامل جراحی، شیمی‌درمانی، پرتودرمانی و ایمونوتراپی یا ترکیبی از درمان‌ها است. موفقیت درمان بستگی به نوع و وسعت سرطان و تهاجمی بودن درمان دارد. البته تشخیص زودهنگام مهمترین عامل نجات حیوان تان است.
برخی از صاحبان سگ ها هیچ درمانی برای سرطان را انتخاب نمی کنند، در این صورت مراقبت های تسکینی پایان زندگی، از جمله تسکین درد، باید در نظر گرفته شود. صرف نظر از اینکه چگونه پس از تشخیص سرطان در حیوان خانگی خود اقدام می کنید، بسیار مهم است که کیفیت زندگی او را در تصمیم گیری های آینده در نظر بگیرید. او هم مانند بقیه اعضای خانواده مهم است و زندگی او برای صاحبانشان باید مهم باشد.
برخی از سرطان ها قابل درمان هستند، در حالی که برخی دیگر نمی توانند. لطفاً توجه داشته باشید که اگر سرطان سگ شما قابل درمان نیست، هنوز کارهای زیادی وجود دارد که می توانید انجام دهید تا حیوان خانگی خود احساس بهتری داشته باشد. در صحبت با دامپزشک خود در مورد گزینه های خود تردید نکنید. و به یاد داشته باشید که تغذیه خوب و مراقبت عاشقانه می تواند کیفیت زندگی سگ شما را تا حد زیادی افزایش دهد.