یادآوری های مهم به دامپزشکان ! میکروچیپ دستگاه‌های شناسایی هستند که معمولاً بین شانه‌های سگ یا گربه شما از طریق سوزن زیرپوستی کاشته می‌شوند (بدون نیاز به بیهوشی!). این میکروچیپ کوچک با پوشش شیشه‌ای و پلیمری و به کمک فناوری فرکانس رادیویی، علاوه بر حل اختلافات مرتبط به مالکیت حیوان خانگی، می‌توانند در صورت گم شدن حیوان آن را به صاحب اصلی خود بازگرداند. معمولا هنگام خرید یا سرپرستی حیوان خانگی، میکروچیپ در بدن حیوان کاشته شده است. اما اگر حیوان خانگی شما فاقد میکروچیپ باشد، معمولا پس از اولین ویزیت توسط دامپزشک پیشنهاد کاشت آن به صاحب حیوان داده می‌شود. طبق یک مطالعه صورت گرفته، وجود میکروچیپ در بدن حیوانات خانگی می‌تواند احتمال پیدا شدن آنها پس از گم شدن احتمالی را تا 20 برابر افزایش دهد.
بعد از ثبت نام
پس از ثبت نام، هر زمان که حیوان خانگی توسط دستگاهی که برای تشخیص میکروچیپ طراحی شده اسکن شود (که به طور معمول در تقریباً همه پناهگاه ها و موسسات دامپزشکی استفاده یافت می‌شود). تمام اطلاعات مربوط به حیوان خانگی از جمله آدرس، مالک و حتی اطلاعات پزشکی حیوان قابل دستیابی است. اما سوال اصلی این است که دامپزشک در چه شرایطی اجازه دارد حیوان خانگی را اسکن نماید. به طور کلی چه قوانینی برای اسکن حیوان خانگی وجود دارد؟
نکات مهم اسکن حیوانات خانگی
این مقاله یادآوری های مهم به دامپزشکان ! در حوزه میکروچیپ است. معمولا هنگامی که یک حیوان خانگی مجهز به میکروچیپ به یک کلینیک دامپزشکی یا بیمارستان حیوانات آورده می‌شود. دو حالت وجود دارد: حالت اول زمانی است که مشتری به دامپزشک یا کارکنان کلینیک اعلام کند که مالک حیوان نیست. و حالت دوم زمانی است که دامپزشک یا کارکنان کلینیک با اسکن میکروچیپ متوجه می‌شوند که اطلاعات مشتری با اطلاعات مالک ثبت شده در میکروچیپ متفاوت است.
در سناریوی شماره یک، مشتری یا یاببنده حیوان خانگی بلافاصله یا پس از معاینه به دامپزشک یا کارکنان بیمارستان اعلام می‌کند که حیوان ولگرد است. سؤالاتی که در این سناریو مطرح می شود این است که آیا مشتری یا یابنده حیوان باید ولگرد بودن حیوان را به مقامات محلی گزارش کند. آیا دامپزشک می‌تواند حیوان را درمان کند. آیا یک رابطه معتبر دامپزشک-مشتری-بیمار تشکیل شده است یا خیر، و آیا دامپزشک وظیفه دارد با اسکن میکروچیپ، برای یافتن مالک واقعی اقدام کند؟.
اگر مشتری یا یابنده حیوان ولگرد قصد نگهداری از آن را نداشته باشد، باید با مرکز پناهگاه حیوانات محلی تماس بگیرد و مقامات محلی را از وجود چنین حیوانی آگاه سازد. اگر مشتری یا یابنده حیوان ولگرد قصد نگهداری از او را داشته باشد. مهم است که مشخص شود آیا یک قانون محلی در مورد رسیدگی به حیوانات ولگرد وجود دارد یا خیر. معمولا قوانین محلی بسیاری وجود دارد که اقدامات خاصی را متوجه فردی می‌سازد که حیوان ولگرد را یافته است. در چنین شرایطی یک دامپزشک محتاط باید با مقررات محلی آشنا باشد و آماده ارائه مشاوره به مراجعه کننده . یا یابنده حیوان ولگرد در رابطه با مسئولیت او تحت مقررات موجود باشد.
اگرچه قوانین در کشورهای محتلف متفاوت است. اما بر اساس قانون بسیاری از کشورها، یابنده حیوان ولگرد یک امانتدار «غیر ارادی» است و مسئول فراهم آوردن «مراقبت های دامپزشکی ضروری و فوری» برای حیوان ولگرد است. طبق قانون هیچ ماده قانونی وجود ندارد که دامپزشک را از ارائه مراقبت‌های دامپزشکی به حیوان ولگردی که توسط مشتری آورده شده است، منع کند. در واقع، دامپزشک اخلاقا موظف به ارائه مراقبت‌های اضطراری به حیوان ولگرد است. فارغ از اینکه بداند مشتری یا یابنده حیوان ولگرد مالک قانونی او هست یا خیر. به طور کلی هدف اصلی در قرار دادن ریز تراشه الکترونیکی در بدن حیوانات، «کمک به برگشت مجدد حیوانات با صاحبانشان» است. در حالی که دامپزشکان در چنین مواقعی وظیفه دارند، به وظیفه اخلاقی خود در ارائه خدمات دامپزشکی به حیوانات پیروی کنند. اما آنها باید از مفاد قانون در مورد محرمانه بودن اطلاعات پزشکی و هویتی حیوان پیروی کنند. همچنین به منظور اجتناب از مسئولیت مدنی احتمالی، دامپزشکانی که شک دارند که مشتری مالک حیوان نیست، باید از ارائه خدمات خاصی همچون اتانازی یا عقیم‌سازی خودداری کنند.
بسیاری از بیمارستان‌های دامپزشکی به طور معمول میکروچیپ حیوانات خانگی را اسکن می کنند. اگر بیمارستان این خدمات را ارائه می دهد یا آن را به صورت روتین برای بیماران جدید انجام می دهد، باید این موضوع به مراجعه کننده اطلاع داده شود. قبل از انجام این کار به صاحب حیوان اطلاع داده شود. پرسنل بیمارستان یا دامپزشک باید در مورد اینکه آیا مشتری از وجود میکروچیپ آگاه است یا خیر و اینکه آیا میکروچیپ به نام او ثبت شده است یا خیر، با مشتری گفتگو کنند. باید به مشتری این فرصت داده شود تا توضیح دهد که چرا ممکن است بین اطلاعات به دست آمده از اسکن میکروچیپ و مالکیت آنها بر حیوان مغایرت وجود داشته باشد. تمام بحث های مربوط به مالکیت باید در پرونده پزشکی مستند باشد. اگر خواندن میکروچیپ نشان دهد که مشتری صاحب حیوان نیست، بحث دیگری باید انجام شود و دوباره در پرونده پزشکی ثبت شود.
در صورت رضایت دامپزشک از توضیحات ارباب رجوع در مورد مغایرت، هیچ گونه اقدام اضافی برای یافتن صاحب قانونی حیوان نیاز نیست. اگر دامپزشک نگران صحت گفته‌های مشتری باشد و در مورد مالکیت حیوان مشکوک باشد. می‌تواند از ارائه خدمات به مشتری خودداری کند یا اسناد اضافی را به عنوان اثبات مالکیت درخواست کند. دامپزشکی که در مورد اینکه آیا مشتری مالک قانونی است یا خیر مشکوک است. باید قبل از ارائه خدمات اتانازی یا عقیم‌سازی در شرایط غیر اضطراری مراقب باشد تا از مسئولیت مدنی احتمالی جلوگیری شود. لازم به ذکر است که در صورتی که اسکن اطلاعات ریز تراشه نشان دهد که بین اطلاعات مالکیت حیوان و مشتری مغایرت وجود دارد، دامپزشک به هیچ وجه مجاز نیست که اطلاعات ریز تراشه حیوان را در اختیار شخص ثالث قرار دهد. تنها راه ممکن برای یافتن صاحب قانونی حیوان برقراری تماس با مراکز محلی و مراکز کنترل حیوانات است.
چه کسانی می‌توانند حیوان خانگی را اسکن نمایند؟
اسکن میکروچیپ حیوانات خانگی تنها به دامپزشکان محدود نمی‌شود. در واقع هر فردی در حرفه‌ی مرتبط با حیوانات خانگی می‌تواند حیوان خانگی را اسکن نماید. دامپزشکان، پناهگاه‌های حیوانات، مراکز کنترل حیوانات، نظافت‌کنندگان حیوانات خانگی، و مراکز نگهداری از حیوانات خانگی همگی می‌توانند با استفاده از اسکنر مخصوص حیوانات خانگی را اسکن نمایند . بسته به نوع کاربر، میزان دسترسی افراد به اطلاعات میکروچیپ متفاوت خواهد بود. معمولا این طور است که دامپزشکان دسترسی کامل به اطلاعات ریز تراشه دارند. این در حالی است که پناهگاه‌های حیوانات، نظافت‌کنندگان و مراکز مهدکودک دسترسی محدودتری به اطلاعات پزشکی، واکسیناسیون‌های فعلی و اطلاعات تماس مالک قانونی خواهند داشت. همچنین این امکان برای صاحبان حیوانات خانگی فراهم است که هر زمان که میکروچیپ حیوان خانگی‌شان اسکن شود. فوراً از طریق پیامک، ایمیل، و یا برنامه‌های موبایلی مطلع شوند.
این مقاله یادآوری های مهم به دامپزشکان ! در حوزه میکروچیپ بود. امیدواریم برای شما کاربردی باشد.